PISZCZACKIE TARGOWISKO
Historia piszczackiego targowiska, wiąże się z dokumentem lokacji miasta na prawie magdeburskim, nadanym przez króla Zygmunta I Starego w 1530 roku. Określone zostały w nim warunki egzystencji mieszkańców i uprawnień Wójta. Piszczac posiadał układ przestrzenny z placem targowym zwanym rynkiem o nietypowym trójkątnym zarysie, przy którym znajdywały się kramy. Zarówno w okresie I Rzeczypospolitej, jak i w czasach zaborów, Piszczac był ważnym ośrodkiem handlu lokalnego. Uwarunkowanie takie, przyczyniło się do rozbudowy miejskiej infrastruktury, oraz wzrostu liczby mieszkańców, zwłaszcza żydowskiego pochodzenia. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, poprzez burzliwe następne lata, okupację hitlerowską, czasu PRL-u, targi odbywały się niezmiennie. Bez względu na sytuację społeczno – polityczną, mieszkańcy okolicznych wsi, na targu w Piszczacu, sprzedawali produkty rolne zaś kupowali wyroby rzemieślnicze i przemysłowe. Współcześnie, rola i znaczenie lokalnego targowiska niewiele się zmieniło. Obecnie piszczacki „rynek” został przeniesiony z centrum w okolice ulic Cmentarnej i Targowej. Co tydzień, tradycyjnie w środę, od samego rana, plac targowy zapełnia się straganami, nie tylko z „ciuchami”, garnkami i artykułami gospodarstwa domowego ale także płodami rolnymi. Ponadto można kupić żywe zwierzęta hodowlane i żywy drób. Nie brakuje też straganów z tradycyjną żywnością i pieczywem od miejscowych producentów.
Oprac. Jarek Domański
na podst. tekstu Bogdana Korzeniewskiego
Piszczac, maj 2017
© 2017- 2022 by JAREK DOMAŃSKI